Kalwaria Zebrzydowska

Kalwaria Zebrzydowska to jeden z najważniejszych obok Częstochowy ośrodków ruchu pielgrzymkowego w Polsce. Obecnie pielgrzymuje tu rocznie ok. 1 mln. wiernych.
     Karol Wojtyła jako młodzieniec, a później już jako kapłan także pielgrzymował do Kalwarii. Wspominał o tym wielokrotnie podczas swoich późniejszych pielgrzymek apostolskich do Ojczyzny. Już jako papież również odwiedzał Sanktuarium, po raz pierwszy w 1979 roku. W 1987 roku w czasie III pielgrzymki do Ojczyzny, miały miejsce obchody 100-lecia koronacji obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej na krakowskich Błoniach z udziałem Papieża. Jan Paweł II podkreślił znaczenie Matki Bożej Kalwaryjskiej w jego życiu i ofiarował na początku Roku Maryjnego złotą Różę papieską Kalwaryjskiej Pani. Cudowny Obraz był przewieziony specjalnie na tę okazję do Krakowa. W 1991 roku w czasie IV pielgrzymki Ojciec Święty zatrzymał się na kalwaryjskim rynku. 19 sierpnia 2002 roku miała miejsce główna uroczystość jubileuszowa z racji 400-lecia sanktuarium. Zbiegła się ona z VII pielgrzymką Ojca Świętego do Polski i II pielgrzymką do Kalwarii. Jan Paweł II modlił się około pół godziny przed cudownym wizerunkiem Matki Bożej, następnie przewodniczył uroczystej Mszy św. Zawierzył wtedy Matce Bożej Kalwaryjskiej Kościół, naród, i siebie samego. W trakcie uroczystości złożył u stóp Matki Bożej Kalwaryjskiej złoty krzyż papieski wykonany specjalnie na Rok Jubileuszowy 2002. Była to ostatnia Msza św. Ojca Świętego sprawowana na ojczystej ziemi.

      Historia miasta sięga roku 1617 roku. W XVII wieku Mikołaj Zebrzydowski - Wojewoda Krakowski,  ufundował budowę Klasztoru i zespołu Kaplic Dróg Męki Pańskiej na wzór Kalwarii Jerozolimskiej. Miejsce budowy klasztoru nie było przypadkowe. Wielkie znaczenie miało tu ukształtowanie terenu, tak, aby było zbliżone do tego w Jerozolimie. Na przestrzeni lat powstał tu cały zespół zwany Dróżkami Kalwaryjskimi, który wraz z Klasztorem OO Bernardynów jest jednym z głównych zabytków polskiej architektury.